Tag

robert neal baxter

Browsing

Touellerezh an dilennadegoù: Ar gwir ’zo gant Trump

Gant Robert Neal Baxter ( Stourmer komunour ha dizalc’hour deus Galiza, kelenner , ezel Unvaniezh Pobl Galiza)

Robert Neal Baxter .

D’an 3 a viz Du e oa bet lakaet fin d’an argerzh hir-kenañ  evit dilenn ar Prezidant a reno war douar ar re dieub ha kêr ar re galonek, hervez pozioù kan broadel $tadoù-Unanet AmeriKKKa. Diaes chom hep her goût.

 

Ha koulskoude, marteze a-walc’h ne oar ket kement all a dud e oa bet disklêriet Luis Arce evel Prezidant Stad Liesvroadel Bolivia nemet pemp devezh war-lerc’h, aet ar maout gant e strollad, Luskad war-du ar Sokialouriezh (MAS-IPSP), tapet gantañ 55% eus ar mouezhioù ha gant ur feur mouezhiañ en tu all da 88%. Koulz e eil kambr an Dael hag eben ec’h eas kalz war ledanaat muiañ-niver ar strollad gant da benn Evo Morales, hag evit ar wezh kentañ ez eus muioc’h a vaouezed er Sened hag a baotred. Ha koulskoude, daoust d’an istorel m’eo ar fedoù-se, n’o deus ket ar araezioù brizhkehentiñ sistemek gouestlet kalz a blas nag a bouez dezhe er c’heleier.

War a seblant, n’eus nemet un dra a rankfemp an holl bezañ chalet ganti: anv an hini a vo lakaet da bennrener nevez ar pezh a ra lod ‘ar bed dieub’ anezhañ, evel ma vefemp o vevañ c’hoazh da vare ar Brezel Yen. Fellout a reer lakaat ac’hanomp da grediñ e cheñcho pep tra en Ti Gwenn, ur wezh staliet un impalaerour nevez a-drek ar Burev Hirgelc’hiek, kalz sichantoc’h ar wezh-mañ avat.

Ken brein eo sistem politikel ar Stadoù-Unanet m’eo diaes goût dre belec’h kregiñ: goubrenerezh, kleptokratelezh hag interestoù kuzh al lobbioù ekonomikel hollc’halloudus, iriennelouriezh damfaskour QAnon, torgammerezh ar mediaoù hag ar c’heleier faos (fake news), poblelouriezh eus an eil tu hag egile, amoedigezh dañjerus ar Prezidant kent ha sionegezh arfoll ar Prezidant nevez pe c’hoazh ar gouennelerezh gwriziennet don er vro, lakaet termen d’an disparti dre lezenn etre ar re wenn hag ar re du 50 vloaz ’zo nemetken ha na vo ket skarzhet da vat diouzh penn an dud a-drugarez d’an pebeiladur enepdemokratel etre ar re ruz hag ar re c’hlas, hag all, hag all.

Amañ avat e fell din komz diwar-benn mont en-dro an dilennadegoù ar vro a gred embann ec’h eo anezhi penndifennourez hollvedel an demokratelezh ha ne chom ket da dortal o lakaat an demokratelezh-se da dalvezout dre ar bed a-bezh gant daolioù misil, jahinerezh, o kenlabourat gant renadoù faskour evit mac’homañ o fobloù, dre sparfañ napalm ha kontammer orañjez pe dre nerzh ar bombezennoù atomek zoken… Pep tra e anv an demokratelezh hag ar frankiz.

 

We the people. Ni, ar bobl. Setu penaos e tigor Bonreizh ar Stadoù-Unanet sinet e 1787. Setu penaos e tigoras ivez e brezegenn gentañ Joe Biden evel Prezidant dilennet, en ur disklêrian e oa un ‘trec’h evidomp-ni, ar bobl”. Ouzhpenn 200 vloaz warlerc’h eo ur gwaz gwenn a renkad etre an hini a gred kaozeal e anv ar bobl-holl adarre, daoust ha m’eo gwir m’en deus dibabet ur vaouez du he c’hroc’hen evit c’hoari ur rol a eil renk. D’an nebeutañ eo aet an traoù un tammig war-raok er Stadoù-Unanet a-hed ar c’hantvedoù memestra, rak n’halle ket ar maouezed votiñ eno betek 1920, en ur c’hoût ne c’helle votiñ nemet ar wazed perc’hentiezh gante betek 1856 ivez. Ha ne oa nemet pa oa bet lakaet e pleustr Lezenn ar gwirioù mouezhiañ e 1965 ma oa bet diskaret da vat an holl skoilhoù a harze ouzh ar re du da votiñ.

 

Reizh ha dereat eo kaozeal eo anv ar bobl pa vez dilennet ar Prezidant ganti en un doare peurdemokratel, dres evel ma c’hoarvezas e Bolivia. Hogen, pa gred kaozeal Prezidant SUA e anv ar bobl, emañ o treuzpiaouañ he mouezh pa seller pizh ouzh an divigadoù a bep seurt a gaver don-don e reizhad an dilennadegoù er vro-se.

 

Meur a skoilh e gaver war an hent pa feller lakaat e pleustr ar gwir da votiñ eno. Da-gentañ-holl e ranker en em enrollañ. Sañset eo digoust, met dre ma n’eus er vro-se kartenn-anv ret ebet ec’h implijer peurliesañ an aotre-bleniañ evit gwiriekaat identelezh an den-mañ’n-den (pe c’hoazh un aotre-armoù a-wezhioù…). Kement-mañ a dalvez da damouez evit lakaat er-maez tud gante ar gwir da vouezhiañ eus gennadoù resis ar boblañs, dreist-holl ar re ouennekaet peogwir eo teir gwezh izeloc’h an niver a dud afro-amerikan gante un aotre-bleniañ evit ar re wenn. Evit gwashaat an traoù, e karterioù resis ’zo eo bet serret ar burevioù karget da reiñ an dielloù ret ivez. An disoc’h: hervez ur studiadenn embannet e 2012, ne oa ket enrollet 24% eus an dud gante ar gwir da votiñ, d.l.e. 51 milion a dud en holl.

 

War-lerc’h e ranker gouzañv lostadoù-tud hir meurbet dirak al lec’hioù-mouezhiañ, dreist-holl evel-just er c’harterioù ma vez kalz a dud ouennekaet. Hag e stadoù evel Texas e oa bet aotreet staliañ ur post nemetañ e pep kontelezh evit ar votoù dre bost, en ur c’hoût e c’hellont tizhout 5,000 kilometr karrez. Gwezh ha gwezh all e vez kemmet ivez bevennoù an takadoù-mouezhiañ evit ma vo gounezet lec’hioù a-bouez gant strollad pe strollad.

 

Meur a sil bras all en deus ar reoliad evit gallout mont e-biou da volontez wirion ar bobl ha da bennaenn diazez ‘un den, un vot’. Souezhus e c’hellfe kavout an nen ar fed ma oa teuas Trump da vezañ Prezidant e 2016 daoust ha ma’c’h eas gant Hillary Clinton al lodenn vrasañ eus ar pezh a reer ar vot poblek anezhañ, tapet ganti kaze 3 milion a vouezhioù muioc’h evitañ. An abeg a gaver e reoliad ar c’holajoù dilenn, ma vez anvet gant pep stad un toullad dilennerezed/ion fiziet ar vot enne, en holl 538 anezhe nemetken. Evel-se n’he deus ket pep mouezh ar hevelep talvoudegezh, rak pouezañ a ra kalz muioc’h ar votoù  a seurt-se evit re hiniennel ar bobl. Da skouer, evit dont da vezañ Prezidant, e  ranke Biden gounez e 270 kolaj, ne vern hag-eñ e tizhfe ar muiañ-niver a votoù poblek pe get.

 

Ma tegouezhfe kemend-all en ur vro bennak eus Afrika, hep mar ebet e tougfe klemm diouzhtu renerion demokratelezhioù frankizour ar C’hornôg en ur damall ar vro da vezañ gwallet ar reolennoù demokratel diazez. Ha koulskoude e kendalc’h U$A d’en em lakaat da skouer penndifenner an demokratelezh hollvedel hep an disterañ mezh.

 

Da heul ar votadegoù, ne baouezas ket Trump da glemmichal, en ur asuriñ e oa bet skoet gant un taol touellerezh. Ha ret eo anzav emañ ar gwir gantañ en ur mod, rak un taol touellerezh eo ar sistem penn-kil-ha-troad.

 

Met arabat faziañ. Gwir eo ec’h eo ur vezh enepdemokratel ramzel mont en-dro an dilennadegoù er Stadoù-Unanet. Met ret eo anzav ivez o deus an holl reoladoù demokratel bourc’hiz ur bern gwikefreoù savet a-ratozh-kaer evit lakaat harz ouzh bolontez wirion ar bobl. Er Rouantelezh-Unanet, da skouer, ec’h implijer ar sistem mouezhiañ unanv muianiverel gant un dro nemeti (first-past-the-post) gantañ da bal lakaat an daoustrolladegezh da beurbadout da viken hag a-drugarez dezhañ e c’hallas Thatcher ren war ar vro gant ur melldorn houarn daoust da vezañ tapet nemet 42,4% eus ar votoù ganti e 1983 en ur stad ma c’hell izili nann-dilennet ar Gambr Uhel, da lâret eo eskibion ha pared hêrezhel (noblañsoù) ha nann-hêrezhel, kas d’an traoñ mennadoù bet votet gant izili dilennet (mod pe vod) Ti ar C’humunioù.

 

Touellerezh ’zo bet, sur ha n’eo ket marteze. N’eo ket Trump an hini ’zo bet touellet avat, met ar bobl gant an demokratelezh bourc’hiz.

Gant Robert Neal Baxter.

Ar pennad-se zo bet embannet da gentañ e galizeg er gelaouenn Terra e Tempo.

N’eo ket alies ma vez embannet pennadoù diwar-benn an dilhad war al lec’hienn-mañ. Hag e gwirionez ne vefe ket gwall dedennus kemenn deoc’h e vo prest ma brozh nevez a-benn nebeut… nemet m’eo ur paotr ac’hanon.

Ar vrozh a zo ar pezh dilhad eeun bet implijet a-hed an amzer koulz gant paotred ha gant maouezed abaoe ma oa bet ijinet ar berrwisk kentidik. Gwisket e veze gant ar baotred en Henegipt (shenti) hag gant an Azteked (maxtlatl), hep ankounac’haat c’hiton ar Henc’hresianed. Hag hiziv c’hoazh e vez gwisket ingal gant paotred ha merc’hed dre ar bed a-bezh, da skouer an izaar pe ma’awaz er broioù arabek, al lungi pe mundu en Iskevandir Indez, ar sarong en Indonezia ha Sri Lanka, pe c’hoazh ar pareo er Polinezia, ar macawiis e Somalia hag ar malong er Filipinez, ha tostoc’h ouzhimp ar fustanela hengounel e meur a vro valkaniek, brudet a-drugarez d’an evzoned, ar warded a gaver dirak Parlamant Gres…

Ha koulskoude, estreget ur re nemedenn ral pe raloc’h, en o zouez ar c’hilt pe fèileadh hag ar soutanenn, e broioù ar C’hornôg hag en amzer a-vremañ e vez sellet ouzh ar vrozh evel ur pezh dilhad evit ar merc’hed nemetken. Hag abalamour da se, he deus talvezet ar vrozh ivez a-hed an istor da lakaat a wel d’an holl saviad izeloc’h ar maouezed er gevredigezh, arouez ar fed m’az eo bodoù diskiant anezhe, perc’henniezh o zadoù hag o gwazed, dres evel ar vugale hag ar chatal. Lakaet e vez sklaer-tre war wel al liamm-se etre ar vrozh hag ar galloud sokial pa seller ouzh al lid-tremen gwezhall anvet breeching e saozneg, pa veze gwisket bragoù gant ur paotr evit ar wezh kentañ pa oa deuet d’an oad-gour, hini ar skiant. Setu aze un oad, hini ar vajoriezh, difennet groñs ouzh ar maouezed e dizhout, hag int tonket da viken da wiskañ dilhad ar vugale. Hag arabat disoñjal ivez, betek nevezik ’zo e veze lakaet da dorfed mont war goust gras kaer ar baotred-se e meur a vro dre are bed, en o zouez $tadoù-Unanet AmeriKKKa, bet harzhet eno maouezed en XIXvet kantved tamallet da vezañ gwisket bragoù. Eno ivez en XXvet kantvet c’hoazh e veze difennet oute o gwiskañ er Sened, ha kaset d’an toull-bac’h ur vaouez e 1938 abalamour dezhi gwiskañ bragoù el lez-varn. Pebezh torfed a-enep d’an urzhiadurezh!

N’on ket sot gant ar mod, na tamm ebet, met a-viskoazh em eus kavet brav ar brozhioù evit ar baotred ijinet gant Jean-Paul Gaultier hag fellout a rae din kaout unan heñvel evidon. Divizout a ris kregiñ tamm-ha-tamm gant ur c’hilt, rak kreñv eo an aon a c’hell sevel diwar pouez ar gwask sokial. N’on ket o klemm avat, evel ma ra paotred ’zo, peogwir eo ‘berzet’ ouzh ar baotred sañset (Gant piv? Pelec’h?) ober traoù a c’hell ar maouezed ober (stammañ, gwriat, hag all herveze…), rak pozitivel em boa kavet an taol-arnod kentañ er straedoù dre vras, estreget ur re selloù kurius. En em divlevañ a ran abaoe pell ivez, ar pezh a ya a-enep da batrom hengounel ar baotred. Met disheñvel-krenn eo an dilerc’hioù pa ya ar baotred a-enep d’ar reolennoù diouzh ar rebecherezh sokial kreñv a deu war wel pa ya ar maouezed a-enep d’o fatromoù doare-bezañ, degaset da soñj dezhe ha kreñvaet a-drugarez da wask ar ar vruderezh a beb seurt a gavont tro-dro dezhe war ar pemdez.

Diouzh un tu, e c’hellfed lâret n’eus abeg ebet pa seller ouzh an istor evit a virfe ouzh ar baotred gwiskañ brozhioù. Ret eo kas an traoù un tamm pelloc’h avat, o vont war dachenn ar politikerezh kentoc’h evit hini an dibaboù hiniennel, o lakaat ar vrozh gwisket gant ar baotred da vezañ ur benveg a sikourfe da gas d’an traoñ an doareoù-soñjal diamzeret ha kilstourmer diazezet war ar batriarkiezh.

Tennañ a ra d’al luskad gender fuck a glask krouiñ gourevelezhioù nevez o vont dreist da reoladoù ar gourevelezhioù hengounel pennañ oc’h empentiñ ar genad evel un doare performance pe doare-emdalc’h foran. Ar pal a zo kas d’an traoñ bevennoù ar binom benel/gourel, abeg pennañ ar patromoù kizreoladel hag arralreoladel. Setu pennaenn ar batriarkiezh: disrannañ an dud e daou strollad disheñvel-mik an eil diouzh egile, gant bep e interestoù, barregezhioù hag doareoù-bevañ sañset diazezet war un diforc’h biologel ‘naturel’ don. Diwar seurt mennozhioù eo ma tiwan stereotipòu ideologel evel “Ar baotred a deu eus Meurzh hag ar merc’hed eus Gwener”. Gwir eo, ar maouezed a zo anezhe ur strollad resis mac’homet abalamour d’o genad en ur gevredigezh patriarkel evel hon hini hag a abalamour da se e ranker anzav ec’h eo diheñvel o interestoù-i diouzh re ar baotred ha ret eo d’al luskadoù araokaour derc’hel kont eus an diforc’hioù-se. Met sokial eo an diforc’h-se ha n’eo ket biologel pe naturel: n’eo ket peogwir e teu ar maouezed hag ar baotred eus planedennoù disheñvel, met peogwir e vezont desavet hervez patromoù disheñvel, o lakaat an eil re da vezañ dindan beli ar re all. Tu ’zo neuze da lakaat en arvar ha da dispennañ an diforc’hioù-se. Dever an holl luskadoù araokaour an hini a rank bezañ rak o tiskar ar batriarkiezh e vez lakaet da horellañ sichennoù ar gevalaouriezh ivez war un dro, maget diouzh he zu gant rannadur al labour.

N’o deus ar sportoù genad ebet, nag ar c’hoarielloù, ha ne dlefe ket e gaout an dilhad ivez. N’eo ket peogwir e wisker bragoù ma vezer ur paotr, na peogwir e wisker ur vrozh ma chomer hep e vezañ. Ar pal a glasker eo bezañ ur paotr en un doare disheñvel, da lâret eo ur gour emskiant nevez, krouet a-ratozh o vont a-enep d’an talvoudoù diazezet war ar batriarkiezh, an arallrevelezh hag ar gizgenadelezh evit dizhout dieubidigezh pep hini dreist d’ar genad biologel ha sokial. Evel ma skrivas ar varzhez c’halizeg Rosalía de Castro e 1880, un nebeut bloavezhioù goude ma tisklêrias Sojourner Truth “Ha n’on ket me ur vaouez?”, n’heller ket asantiñ d’ar batriarkiezh termeniñ an identelezh c’henadel hervez ar reoladoù sokial hepken:

An holl a lâr o deus ene ur plac’h

ar re a gan meuleudi d’ar c’houlmed ha d’ar bleunioù.

Met pa n’hen ran ket, Itron ar C’houlmed,

Petra on me neuze?

N’on ket ken sot na ken fougaser da grediñ e kemmo ar bed hag e vo lakaet fin d’an gwallziforc’h a-enep d’ar maouezed nemet peogwir e wiskan me ur vrozh. Met tamm-ha-tamm ec’h a an traoù war-raok ivez avat ha pehini eus e du a c’hell stourm oc’h ober traoù bihanoc’h pe vrasoc’h evit freuzañ ar stereotipoù he deus ezhomm dioute ar batriarkiezh evit gallout kenderc’hel gant an disrannadur genadel, solenn ar gevalaouriezh. Ret eo stourm war bep tachenn, evel ma skrivas Añjela Duval, hag e meur a doare a-enep d’an holl voustrerezh (genadel, revel, broadel, trevadennel, gouennel…) evit sevel ur vro dieub da vat e pep keñver hag evit an holl.

Geriaoueg

Dre ma n’eus ket bet embannet kalz diwar-benn danvez ar revelezh hag ar genad e brezhoneg eo bet ret din sevel un toullad nevezc’herioù hag implijout lod all dianav a-walc’h :

arallrevelezh: hétérosexualité

arralreoladel: hétéronormatif

genad: genre

gourevelezh: masculinité

identelezh c’henadel: identité de genre

kizgenadel: cisgenre

kizreoladel: cisnormatif

lid-tremen: rite de passage

reolad: norme

Douce France !

Une tribune libre par Robert Neal Baxter (militant communiste marxiste-léniniste Galicien pour l’indépendance, membre de l’Union du Peuple Galicien — composante du Bloc National Galicien — et contributeur du site Terra e Tempo)

interprete

Hissons haut derechef l’étendard tricolore de la liberté pour qu’il flotte avec fierté dans tous les foyers du monde entier! Défilons tous ensemble, ouvriers et patrons la main dans la main, d’un pied ferme –un peuple, une nation, une unique patrie à l’unisson– derrière la figure de proue de Marianne. Bretons rebelles et renégats, troquez enfin vous bonnets rouges contre le bonnet phrygien de la sempiternelle Révolution Française!

Ô glorieuse Révolution de 1789, les années ne vous tarissent point! 17.000 personnes guillotinées pour la cause, 30.000 autres fusillées et 20,000 morts de plus dans la Guerre de Vendée, horde de vauriens soulevés, parmi eux les malpropres de la jacquerie bretonne. C’est leur sang impur qui abreuva nos sillons. Comme il nous coûta cher d’ériger cette République, un phare pour les nations du monde, et jamais nous ne permettrons qu’on nous l’abatte !

Nous œuvrâmes des siècles durant afin de sceller l’auguste unité de la patrie indivisible et indissoluble. Réuni sous l’égide des valeurs de la bienaimée République, un amas de peuples arriérés, venant des pluvieux villages de la Bretagne et des pics escarpés du Pays Basque français jusqu’aux chaleureux atolls de la Polynésie française ou les majestueux temples de l’Indochine française. Des peuples ignares qui d’antan ne savaient que balbutier leurs grossiers patois se trouvent dès lors ébahis par la splendeur de la langue de Molière qui rayonne aux quatre coins de la Terre. Unis, frères égaux, fils d’un seul peuple, terre qui vit naître la Déclaration des droits de l’homme et du citoyen. Bienheureuses aussi les femmes à qui la République octroya gracieusement le droit de vote en 1944.

Berceau de la civilisation et des Lumières, épandant ces valeurs universelles à travers le globe et, mus par une bonté infinie, nous voulûmes les partager mêmes avec les sauvages maures qui malencontreusement ne surent apprécier le privilège d’appartenir à la mère patrie, butés dans leur résistantialisme identitaire, refusant de s’agenouiller devant la resplendissement de l’oriflamme. Nous te comprenons, chère Espagne, dans ton inlassable volonté de blinder l’unité de la patrie face à la bravade sécessionniste. Et telle fut l’ingratitude bornée de ces indépendantistes basanés qu’ils n’hésitèrent point à entraîner des centaines de leurs compatriotes dans les bras de la mort en osant affronter les arguments de la raison de la tutelle bénéfique. Mais la République est clémente et elle sait pardonner, comme une mère qui pardonne des fils rétifs. Aussi, 40 ans plus tard, la Ville posa une plaque discrète sur le Quai du Marché-Neuf surplombant la Seine, au cœur même de la Ville Lumière, astre scintillant qui illumine la Province et le monde tout entier.

Assez de balayer l’âtre et de nettoyer le sillon ! L’heure est venue de chanter tous en chœur, la main sur la poitrine et les larmes aux yeux pour que résonne aux mâles accents La Marseillaise dans tous les évènements sportifs, chant qui inspira et inspire encore le monde entier, jusqu’aux Khmer Rouges lorsqu’ils composèrent l’hymne du Kampuchéa dont le sang écarlate inonda ses villes et ses plaines. Le jour de gloire est arrivé ! Loués soient les valeurs de la République, bastion de la culture démocratique face à la barbarie : clamons-le haut et fort et que le monde nous entende et les sauvages trépident devant la rafale de nos avions de chasse, porteurs de liberté, de culture occidentale, de démocratie et de paix !

Crions aujourd’hui comme hier Liberté, Égalité, Fraternité!

Liberté!

Liberté pour que les forces de sécurité qui veillent au bien commun puissent mener des rafles dans toute demeure jugée suspecte. Car la liberté est aussi sécurité, toujours dans la légalité la plus absolue. Légiférons donc! Aucun quartier pour l’ennemi ! Le peuple saura se sacrifier volontiers pour sauvegarder sa sécurité et la liberté que la République promet à tous ces sujets, toujours aux aguets devant la menace que représente l’ennemi qui se cache au sein du peuple. Et c’est ainsi que l’entendront également lors des contrôles aux faciès Mohammed et Aïcha, en bon citoyens français nés sur le sol de la mère patrie.

Égalité!

Tous égaux devant la laïcité jacobine, jusqu’à dans les cantines scolaires. Touche pas à ma bouffe ! Du jambon beurre pour tous ! Tous égaux, coude-à-coude avec nos amis, au-delà des différends politiques face à l’ennemi commun. Égalité aussi dans nos relations internationales : nous bombardons la Syrie tout comme nous violons dans la République centrafricaine ; nous envahissons le Mali tout comme nous attisons la guerre civile en Lybie. Ainsi semons-nous la paix et la civilisation dans tous les recoins de la planète en toute égalité.

Fraternité!

La France, terre de fraternité : tous frères, patrons et ouvriers, unis dans la même entreprise. Et nous tendons toujours une main à nous amis internationaux en moments de difficulté, accueillant les bras ouverts tant l’Ayatollah Khomeiny que Bébé Doc. Nous n’hésitons jamais à courir à l’aide inconditionnelle là où il faut instaurer la démocratie. La preuve est que Bokassa siégea placidement dans son somptueux château après avoir été renversé par des paras français afin de réinstaurer Dacko comme président dans un coup d’état parfaitement altruiste. Et n’oublions pas que le terroriste, membre du Front populaire de libération de la Palestine, Georges Ibrahim Abdallah, est aimablement logé, nourri et blanchi depuis plus de trente ans, alors que nous aurions pu le laisser partir en 1999, tellement il est bien chez nous !

Vive la France! Vive la République, une et indivisible!

Sécurité, Autorité, Fatuité!

Note

Que personne ne le prenne à mal. La mort de personnes innocentes à Paris aux mains d’illuminés religieux me choque et me chagrine, tout comme je sens ému et enragé depuis longtemps devant les tueries d’innocentEs en Palestine, en Syrie, en Iraq, au Kenya… Mais en même temps j’éprouve un profond dégoût devant les tentatives de récupération opportunistes de cette tragédie de la part de la bourgeoisie national-chauvine française au service de l’impérialisme international. Leur guerres, nos mortEs !